Hafriyata Şiir Yazasım Var

Hafriyata şiir yazasım var.

Kalem kağıt alıp oturdum balkona hiçbir zaman yapmadığım gibi.
Yazmak istedim yazamadım her zamanki gibi, çizmek istedim çizemedim.

Bakındım... bakındım...
Bir yerlerden ilham alırım belki diye. Sanki ne zaman beklerken gelmişse?

Özendim yine "yazabilen" insanlara.


Sanıyorum bu çok da ilhamla ilgili bir şey değil.
Ben burda önümde kalem kağıt, gelen geçen arabaları boş boş seyrederken bir yandan da kapıcının zile basıp "Ekmek alacak mısınız?" demesini bekliyorum.

Aynı anda bir kaç iş yürümüyor galiba. Bu şekilde olsa olsa zorlama şiir yazılır.
İlerideki inşaatın hafriyatına belki? (ee mimarız neticede). Veya az önce yola fırlayıp arabanın altında "PAT!" sesiyle can veren beyaz eşya köpüklerine?

Az önce ben bunları yazarken de zil çaldı ve ben ekmek istemeyi bile beceremedim.
-Ekmek istiyor musunuz?
-Evet 1 tane
-1 tane
(verdiğim paraya bakar)
Yarım ekmek mi?
-70 kuruşluktan işte
-Hıı yarım ekmek

Ben iyisi mi hafriyata da şiir yazmiyim. Ama bu yazıyı yazdım. Kim okuyacaksa artık.